Tuzo Ya Daktari Wa Wanyamapori Ni Kuwaona Wagonjwa Wakikimbia

2024 Mwandishi: Daisy Haig | [email protected]. Mwisho uliobadilishwa: 2023-12-17 03:14

BOYCE, Virginia - Katika vita vya kudumu vinavyowashindanisha wanadamu dhidi ya wanyama porini, daktari wa mifugo Belinda Burwell anajaribu kuwa kitu cha mwamuzi mwema.

Kwa upande mmoja, yeye hushauri watu juu ya jinsi ya kutibu wanyama waliopotea au kuumiza wanaowapata porini. Kwa upande mwingine, huchukua wanyama yatima kama wagonjwa katika kituo chake cha ukarabati wa vijijini na kuwaponya ili waweze kuzurura bure tena.

Alama haijawahi kutatuliwa. Kila mwaka, yeye huona wanyama zaidi - kutoka bundi watoto hadi bobcats - walioshambuliwa na wanyama wa kipenzi, waliopigwa na lawnmowers, waliojeruhiwa kwa kuvunja vioo vya glasi au kwa kuanguka nje ya viota vilivyotobolewa miti inapokatwa.

"Idadi ya wanyama tunaowachukua inaongezeka kila mwaka," alisema Burwell, akikadiria kuwa Kituo cha Wanyamapori cha Blue Ridge alichoanzisha mnamo 2004 sasa ni hadi wagonjwa 1, 500 kila mwaka, pamoja na skunks, popo, tai, mwewe, raccoons, wakata kuni na kasa.

Hatakataa mnyama yeyote, isipokuwa huzaa, ingawa anakubali kuchukua mtoto mchanga kwa muda mrefu tu wa kutosha kumgeuza mtoto huyo kuwahudumia wanabiolojia wa kubeba serikali.

"Kama maeneo mengi yanaendelea, wanyama wengi wanaingia," alisema. "Karibu kila moja ya haya kwa namna fulani inahusiana na tukio la kibinadamu."

Burwell anawahimiza watu waache maeneo ya asili karibu na nyumba zao ambapo sungura za kotoni na kobe wa sanduku wanaweza kujificha kwenye nyasi refu. Yeye pia analalamikia uharibifu uliosababishwa na paka za nje.

"Mara tu paka anapokamata mnyama kutakuwa na vidonda vidogo vidogo ambavyo hatuvioni kwa hivyo lazima uviweke kwenye viua viuavijasumu kwa siku kadhaa," alisema.

Bila ufadhili wowote wa serikali kuunga mkono juhudi zake, Burwell anategemea michango ya kibinafsi ili kulipia kituo hicho, ambacho hugharimu $ 100, 000 kwa mwaka na mfanyikazi mwingine anayelipwa na vinginevyo hutegemea mzunguko wa wajitolea wasiolipwa.

Burwell alisoma kuwa daktari wa wanyama wa wanyama pori lakini aliishia kwenda katika dawa ya dharura ya wanyama wa kipenzi na kufanya kazi ya wanyamapori pembeni. Ni kazi anayoielezea kama "isiyo na shukrani" lakini pia "inahitajika sana."

"Ninaishi jirani, kwa hivyo nachukua simu katikati ya usiku," alisema.

Kulingana na mrekebishaji wa wanyamapori Amber Dedrick, kuweka ndege watoto hai ni kazi ngumu kwa wanadamu.

"Wanapaswa kulishwa karibu kila dakika 20 kutwa nzima," alisema, akikamua fomula maalum ya ndege wenye protini kubwa kutoka kwa mteremko ndani ya midomo wazi ya robins wa wiki mbili.

"Sio kitu unachotaka kufanya nyumbani. Inachukua muda mwingi," Dedrick alisema.

"Kawaida tunawaambia watu ikiwa unaweza kufika kiota salama ni bora kila wakati uwaweke tena ikiwa unaweza." Vinginevyo inaweza kuwa bora kuacha ndege watoto walioanguka mahali walipo kwa sababu wazazi wao watakuja na kuwalisha.

Utoto wa ndege ni mfupi sana - mara nyingi vifaranga wako tayari kuondoka kwenye kiota kwa wiki chache tu baada ya kuanguliwa.

Lakini wakati huo wanavutiwa sana, kwa hivyo wakati quartet ya bundi wa watoto wachanga walioingia, Burwell alijua lazima abaki mbali ili wasije kumtambua kama mama yao wa kibinadamu.

"Sisi ni waangalifu sana tunapowalisha," alisema, akifunika kichwa chake na kofia nyeusi iliyo na matundu meusi yaliyoficha uso wake kabla ya kuwalisha vipande vya nyama ya panya iliyokatwa kwao na seti ndefu ya kibano.

"Haturuhusu waone nyuso zetu. Hatuzungumzi. Hatutaki wahusishe chakula na watu," alisema.

"Kwa njia hii, watajifunza kuwa mbizi. Hawatajifunza kuwa watu."

Kituo kinajaribu kuwachunga watoto yatima na watu wazima wa spishi zao mara tu wanaponyonywa, ili waweze kujifunza kutoka kwa wazazi hawa waliopitiliza jinsi ya kuishi porini.

"Tunapata tuzo zetu kwa kuzitazama zikiruka," alisema Burwell.

Ukarabati wa wanyamapori ni kawaida kama taaluma katika nchi zilizoendelea kama vile Merika, Canada, Australia, Ireland, Uingereza na Singapore, alisema Kai Williams, mkurugenzi wa Baraza la Kimataifa la Ukarabati wa Wanyamapori.

"Ninapokea barua pepe kutoka kwa wanafunzi wa vyuo vikuu ulimwenguni kote wanaopenda kuvunja uwanja," alisema Williams.

Kukusanya pesa za kutosha na kusogeza taratibu ngumu za leseni ni miongoni mwa changamoto kuu za ukarabati.

Lakini Burwell anaweza kuwa mshiriki wa kizazi kinachokufa.

Kulingana na Chama cha Kitaifa cha Ukarabati wa Wanyamapori, ambacho kina wanachama 1, 700, idadi yao inapungua nchini Merika wakati mtikisiko wa uchumi ukikamua utoaji wa misaada.

"Watu ni vigumu kujiweka juu ya maji, kwa hivyo mengi ni gharama tu," alisema rais wa NWRA Sandy Woltman, akikadiria juu ya kushuka kwa asilimia 10-15 kwa warekebishaji wenye leseni zaidi ya miaka 10 iliyopita.

"Pia kuna kiwango cha uchovu. Kuna vifo vingi na mateso ambayo wanaona, na masaa mengi marefu."

Nicholas Vlamis, ambaye hutengeneza fomula anuwai za watoto wa swala, swala, mbwa mwitu, mbwa mwitu, ndege na popo, alisema watu ambao hufanya kazi hii sio kwa pesa.

"Ni wachache lakini wana moyo mkubwa," alisema.